ผมแค่ฝันไป

บ้านเราเป็นเมืองเกษตรกรรม เรามีข้าวที่ดีที่สุดในโลก กาแฟที่ได้รางวัลมากมาย ( เช้าวันนี้ฟังข่าว กาแฟดอยช้างได้รางวัล เป็นกาแฟที่ดีที่สุดคิดเป็น 2-3 % ของที่ผลิตเพื่อบริโภคทั่วโลก ) เรามอลล์ที่นำไปผลิตเบียร์ได้รางวัลมากมาย อยากให้เกิดภาคอุตสาหกรรมเกษตรกรรมเป็นอุตสหกรรมหลักของประเทศ ( อยากให้มีซัก 60 – 70 % ของภาคอุตสาหกรรมทั้งหมด) เพือนรู้ใหม ปี 2008 เราขายข้าวได้ 4แสนล้านบาทซึ่งมีมูลค่าเท่ากับการนำเข้าเหล็ก คิดดูแล้วน่าน้อยใจ

อยากให้ทุกคนในชาติช่วยกันสนับสนุนการเพิ่มผลผลิต เช่น ข้าวเก็บเกี่ยวได้ 800 ก.ก.ก็พัฒนาให้ได้ 1000 หรือ 1200 ก.ก.ต่อไร่ แล้วสอนเกษตรกรลดต้นทุนทำปุ๋ย พลังงานแก๊สชีวภาพ และวิธีการกำจัดแมลง ด้วยต้นเอง ลดค่าใช้จ่ายสัก 800 - 1000 บาท ต่อไร่ มีการสอนการแก้ไขปัญหาดินอย่างเป็นระบบ เช่น ทำคู่มือปัญหาดิน ( How to Book )ทั่วประเทศ พร้อมชุดทดสอบแบบง่าย ๆ ( Test kid ) ผลผลิตที่ผลิตมากๆแล้วเอาไปใหน ราคาจะตกใหม ในโลกใบนี้มีประเทศที่แห้งแล้ง หนาวจัด พื้นที่ไม่เหมาะกับการเกษตรมากมายและท่านทูต 200 - 300 ท่านช่วยขายให้หน่อยครับ ถ้าเกษตรกรมีความเป็นอยู่ดี เป็นอาชีพที่สร้างรายได้หลักของชาติอย่างเป็นกอบเป็นกำ ผมว่าประเทศไทยจะน่าอยู่กว่านี้มาก

- มีอากาศดี ๆ ปัญหามลพิษจากอุตสหกรรมน้อยลง

- ทุกคนมีงานทำ การย้ายถิ่นฐานเพื่อหางานน้อยลง ครอบครัวคนไทยเป็นครอบครัวใหญ่เหมือนเดิม

- ปัญหาสังคม อาญกรรม ลดลง

- และอื่น ๆอีกมากมาย

( เพื่อนบ้างคนบอกผม “ ฝันไปหรือเปล่า ชาตินี้มึงจะได้เห็นหรือเปล่า “ )